-
1 bujny
См. также в других словарях:
bujny — bujnyniejszy «obficie rozrastający się, odznaczający się rozmachem, pełen sił żywotnych» Bujna roślinność. Bujne trawy, zboże. Bujne włosy. Bujna czupryna. przen. «obfitujący w niezwykłe wydarzenia, pełen niepokoju, zamętu» Bujne życie … Słownik języka polskiego
bujny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, bujnyni, bujnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rosnący gęsto i zdrowo, świadczący o dużej sile witalnej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bujne włosy. Bujna czupryna. Bujna roślinność.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
włos — m IV, D. a, Ms. włossie; lm M. y 1. «nitkowaty zrogowaciały wytwór naskórka ssaków, składający się z zagłębionego w skórze korzenia z cebulką oraz z wystającej ponad skórę łodygi (trzonu); w lm owłosienie głowy ludzkiej» Koński, psi włos. Cienki … Słownik języka polskiego
włos — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. włossie {{/stl 8}}{{stl 7}} nitkowaty zrogowaciały wytwór naskórka człowieka i innych ssaków tkwiący trzonem w skórze i wystający z niej na różną długość; składnik owłosienia, przede wszystkim głowy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uwłosienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} włosy pokrywające skórę człowieka lub zwierzęcia, owłosienie, sierść : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gęste, bujne, delikatne, słabe, ciemne, jasne… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lwi — Lwia czupryna, grzywa «bujne, zmierzwione włosy»: Wspaniała lwia czupryna okalała jego szlachetnie piękną twarz (...). A. Bart, Pociąg. Lwia część (czegoś) zob. część 1. Lwie serce zob. serce 12. Lwi pazur zob. pazur 1 … Słownik frazeologiczny
czupryna — ż IV, CMs. czuprynanie; lm D. czuprynayn «bujne, gęste włosy układające się swobodnie na głowie» Blond, siwa, szpakowata czupryna. Przyczesać, przygładzić, przystrzyc czuprynę. Czupryna sterczy, spada komuś na czoło. ◊ Komuś się kurzy z czupryny… … Słownik języka polskiego
kędzierzawy — kędzierzawywi 1. «o włosach, sierści: ułożony w kędziory, skręcony, wijący się; o ludziach: mający kręcone, wijące się włosy» 2. «o liściach: mający nierówną, karbowaną powierzchnię; rzadko o roślinach: mający bujne, skłębione listowie» … Słownik języka polskiego
lwi — 1. «należący do lwa» Lwia skóra. 2. «taki jak u lwa, właściwy lwu, charakterystyczny dla niego» Lwia odwaga. Lwia siła. ∆ Lwia paszcza «Antirrhinum maius, roślina z rodziny trędownikowatych, pochodząca z obszaru śródziemnomorskiego, uprawiana w… … Słownik języka polskiego
owłosienie — n I, blm 1. «włosy na ciele ludzkim lub zwierzęcym» Gęste, bujne, rzadkie owłosienie. 2. «włoski na liściach, pędach i innych częściach rośliny» … Słownik języka polskiego
strzecha — ż III, CMs. strzechaesze; lm D. strzechaech «stosowane dawniej słomiane lub trzcinowe pokrycie dachu; słomiany dach» Porastająca mchem strzecha. Chata pokryta strzechą. ◊ Strzecha włosów «bujne, zmierzwione włosy» … Słownik języka polskiego
